zo’n zondagvoormiddag in Brussel
die lauwe stilte en lichtvlekken
op de kasseien aan de Vesten
iedereen verkast naar het Rif
naar Bulgarije of Polen
een stad als een lege doos
met duiven aan Pacheco, ze nemen de tijd
zoals iedereen hier, op zondag
in de verweesde stad
zo lijkt de stad oud
maar geen sterfhuis eerder
een klassieke eik, wijs door de jaren
je mag diep ademhalen in zijn schaduw
en languit liggen in het hoge gras
zo’n plek om er even tussenuit te zijn
zo even maar, het lijkt wel vakantie
in de verlaten stad
